Klein berichtje

Vrijdag 3 oktober 2008

Vandaag zijn we naar Accra gegaan om boodschappen te doen. We zijn om 9 uur vertokken en waren om 11 uur daar. De meiden waren naar de bruiloft gegaan van het vrouwtje van Tsarley Korpey. Dus we waren in het vistentje iets aan het eten en komen de meiden mopperend binnen.

Want we moesten blij zijn dat we niet mee naar de bruiloft waren gegaan want er was niet veel aan. Het was ontzettend saai en duurde nog tot 7 uur s’avonds. We hebben met z’n allen nog wat gegeten en zijn dan boodschappen gaan doen. Dan hebben we gezamenlijk een tro tro terug naar Big Ada gepakt en hebben we de boodschappen uitgeladen.

Daarna eten gemaakt en nog een film gekeken. Rond 11 uur zijn we gaan slapaen.

Zaterdag 4 oktober 2008

Vanmorgen zijn we samen met Kees en Corrie naar Tsarley Korpey gegaan om voor Kees en Corrie het laatste verslag op de weblog te plaatsen. Om 2 uur had ik met Francis de afspraak gemaakt dat hij Kees en Corrie op ging halen en daarna mij op kwam pikken om naar het vliegveld te gaan.

Dat maakte dat Francis hier om 10 over 2 stond. Dus wij samen naar Accra toe. De rit duurde bijna 2,5 uur omdat ze de weg aan het bestraten waren. We kwamen om ongeveer half 5 bij Shopright in het winkelcentrum aan. Daar hebben we nog wat gegeten en zijn we daarna naar het vliegveld gegaan waar we afscheid genomen hebben. Ze vlogen omstreeks half 10 dus het was 3 uur vantevoor inchecken. We waren mooi op tijd. Dus Afscheid genomen en hun naar binnen op het vliegveld en Francis en ik terug naar Big Ada.

Toen we in Big Ada aankwamen was de groep van de TU zich aan het klaarmaken voor een overnachting op Maranata. Dit is een soort van Bounty eiland met culturele muziek en dans. Dus Bart is op z’n kamer gaan zitten en ik ben beneden gaan zitten met een boek en rond half 11 ben ik gaan slapen.

Zondag 5 oktober 2008

Vandaag hebben Bart en ik er een lekkere luie dag van gemaakt. We zijn om half 10 naar Tsarley Korpey gegaan en hebben een hele dag gezwommen en genikst.

Denk je rustig een beetje te kunnen zwemmen en relaxen in het water nee hoor niks van dat al, want meneer Bevelander vind het heel tof om dan een watergevecht aan te gaan en hij weet dat ik me niet laat kennen en net zo hard meedoe haha.

Op een gegeven moment was het zo erg dat we elkaar in een houdgreep hadden en de een de ander probeerde te soppen. Uiteindelijk met veel pijn en moeite lukte het me om ‘m pootje te lappen onder water en ‘m zo kopje onder te krijgen. Yes!

Na ons watergevecht hebben we nog wat gegeten en zijn we terug naar Big Ada gegaan. En ik heb het niet al te laat gemaakt want om 9 uur lag ik al op bed en ik heb het geen kwart over 9 meer gezien.

Maandag 6 oktober 2008

Vanmorgen zijn we begonnen met het bekisten van de ringbalk voor woning 3. Nou als je ziet hoe de bekisting eruit ziet dan denk je “ Help al we de ringbalk straks storten krijgen we kaas met gaatjes”. Het plaatmateriaal zit vol met gaten en kieren en is zo krakkemikkig als het maar zijn kan.

En als je dat dan tegen Adi zegt dat je vreest voor de fundering beginnen z’n oogjes te twinkelen en begint ie zo’n beetje schaapachtig te lachen. Dus ik zeg: “Ja maar stel dat die bekisting niet goed is wat dan” . Krijg ik als antwoord: “ Ja dan is het poef ringbalk weg” Dus ik kijk ‘m echt zo aan van “ Dat meen jij niet” en hij krijgt een lachstuip. Zegt ie:” Je had jou gezicht op dit moment moeten zien toen ik zei “poef ringbalk weg” hilarisch. Maar maak je niet druk want die bekisting houd het heus wel. Voor het volgende huisje hebben we wel een andere nodig maar voor deze gaat het nog wel, dus kom op we gaan dat ding bevestigen kun je het zelf zien.

Hier zijn we tot 12 uur mee bezig geweest en dan zijn we in het ziekenhuis gaan eten. De groep van de TU is ondertussen begonnen met het opperen van stenen die we volgende week nodig gaan hebben voor de topgevels op te metselen.

Vanmiddag zijn we verder gegaan met het bekisten van de eerste helft van de ringbalk van woning 3. Om 2 uur begint het me toch te regenen. In de 3,5 maand dat we hier zijn heb ik nog nooit zo’n langdurige hoosbui gezien. We zijn in woning 1 gaan schuilen en zijn om 4 uur van armoei terug naar Big Ada gegaan want het stopte gewoonweg niet met hozen.

Dan hebben we gedoucht en hebben Kaspar en Moniek eten gekookt. Daarna is Bart naar z’n kamer gegaan en ben ik met de groep van de TU beneden gebleven. Rond 10 uur ben ik gaan slapen.

Dinsdag 7 oktober 2008

Vandaag hebben we de voorkant van de ringbalk bekist. De groep van de TU kon hier goed mee helpen want hier zitten een paar hele lange mannen bij. Dus zij konden goed dienen als menselijke steunen voor de bekisting omhoog te houden zolang deze nog niet gestut was met bamboepalen.

Ondertussen zijn Avalon,Sven en Ilse begonnen met het maken van de bekisting voor het lateitje dat op de sierblokken van het terras komt. En Ronald heeft zich verder bezig gehouden met het ontwikkelen van een schuine steen voor het opmetselen van de topgevels. Dit zodat de jongens van de Technische School de blokken niet meer moeten hakken.

Rond kwart over 12 zijn we naar het ziekenhuis gegaan om te eten. En vanmiddag zijn we verder gegaan met het plaatsen van de bekisting van de ringbalk. Avalon, Sven en Ilse hebben wapening gebogen voor de latei en later beton gemaakt voor het storten van de latei. De latei was om kwart over 4 gestort en de bekisting voor de ringbalk lag er rond half 5 in.

Daarna naar Big Ada en douchen. Eten klaargemaakt samen met Marianne en dan afgewassen. Dan vaste prik en gaan slapen.

Woensdag 8 oktober 2008

Deze morgen heb ik een gesprek aan proberen te knopen met 1 van de leraren van de Technische School. Want deze man heeft vorige week ruzie met Adi staan maken over het feit dat wij de jongens hulp mogen gebruiken voor het opbouwen van de huisjes. We hebben ook van de jongens gehoord dat ze stokslagen van deze leraar hebben gehad omdat ze ons nog steeds helpen.

Dus ik vraag heel normaal of de man even tijd heeft voor een praatje. Dat was nog geen probleem tot ik vroeg of hij er een probleem mee had dat de jongens ons helpen en dan kreeg hij het op z’n heupen. Want meneer vroeg gelijk:”Wie van de jongens heeft z’n mond open getrokken?” Dan heb ik op dat moment gezegd dat er geen problemen waren en dat we het hierbij lieten. Want ik weet zeker dat hij het op de jongens uitwreekt later.

Ondertussen zijn we begonnen met het mixen van beton voor het storten van de ringbalk. En dat ging heel goed met de jongens van de Technische School en de groep van de TU. Om 12 uur zijn we gaan eten in het ziekenhuis en vanmiddag hebben we de eerste helft van de ringbalk afgestort.

Hier waren we om half 4 mee klaar dus eer alles opgeruimd was het 4 uur en hebben we een tro tro gepakt naar Big Ada. Daar gedoucht en gegeten met heel de groep en verder gegaan met m’n examentaken. Rond 11 uur ben ik gaan slapen.

Donderdag 9 oktober 2008

Vanmorgen was Evans op de bouw. Hij is een andere leraar van de Technische School die met zijn groep jongens kwam helpen vandaag. En hij is een hele relaxte vent. Voor reden vatbaar,hij wilt iets aannemen van je echt een hele gave vent. En onder zijn groep was Samuel bij hij heeft ons in de vakantie meegeholpen met het bouwen.

Dus Evans komt met z’n groep de bouwplaats oplopen en Samuel komt op me afgerend, slaat z’n armen om me heen, tilt me een halve meter van de grond en knuffelt me! Ik zeg: Goh waar heb ik dat aan te danken?” “ Ja” zegt ie “ het is zo lang geleden dat we elkaar gezien hebben dus daarom” Ik schiet in de lach want het was vanaf maandag geleden dat hij meegeholpen had. Dus dat zei ik tegen ‘m en ik kreeg als antwoord:” Nou en dat wil toch niet zeggen dan dat ik je geen knuffel mag geven, ha ha ha” Het contact met de jongens van de Technische School is zo ontzettend gaaf en dat is heel tof om op die manier met ze samen te werken.

Daarna zijn Bart en ik de tegels in de badkamer en in de wc onder handen gaan nemen. Want het tegelwerk ziet er werkelijk niet uit hier. De groep van de TU had besprekingen met de leraren die vandaag aangekomen waren. Met het uitbreken van de wandtegels zijn Bart en ik een hele dag mee bezig geweest en dit voornamelijk omdat de tegels met een laag van 1,5 cm specie tegen de muur zijn bevestigd. Dan kom je met een breekijzer en een moker een heel eind.

Rond 12 uur zijn we gaan eten in het ziekenhuis en na het eten had de groep van de TU besprekingen met hun leraren. Bart en ik zijn verder gegaan met het uitbreken van de kapotte en gescheurde tegels. Om kwart voor 4 hebben we de 2e latei voor de veranda van woning 2 nog gestort. Met de overtollige beton hebben we een plakkaat gemaakt waar ieder zowel van de TU als Bart en ik onze handen in hebben gedrukt en dan onze naam eronder geschreven hebben. Heel gaaf!

Daarna hebben we een tro tro gepakt en hebben we er met heel de groep inclusief de leraren een gezellige avond van gemaakt. Rond 11 uur ben ik gaan slapen.